احسان ریخته‌گر، شنبه  در نشست خبری با اصحاب رسانه که در سالن اجتماعات علوم پزشکی استان برگزار شد، با اشاره به اینکه پزشک خانواده در سطح یک از سال ۱۳۸۴ در روستاها آغاز شده است، افزود: نظام ارجاع با هدف ایجاد عدالت در سلامت در حال ترمیم و تقویت است و چالش‌هایی مانند کمبود پزشک، تعرفه‌های غیرواقعی و عدم پایبندی به ارجاع، اجرای طرح را دشوار کرده است.

معاون امور بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی استان با بیان اینکه ۲۵۸ نفر پزشک خدمات در حوزه پزشکی خانواده روستایی ارائه می‌دهند، اعلام کرد: پوشش برنامه پزشک خانواده در آذربایجان غربی کامل است و هیچ فردی در مناطق روستایی خارج از برنامه نیست. 

ریخته گر از کمبود پزشک در استان برای اجرای بهتر این طرح انتقاد کرد و گفت: ما به پزشک بیشتری نیاز داریم. در واقع در مناطق روستایی به ازای هر چهار هزار نفر، یک نفر پزشک مطلوب است. 

ریخته گر در ادامه با بیان اینکه از سال ۱۴۰۲ اجرای برنامه پزشک خانواده شهری در هفت شهرستان شامل ماکو، شوط، چایپاره، سلماس، اشنویه، نقده و خوی به‌صورت پایلوت آغاز شده است، اظهار کرد: از اوایل امسال، «ترمیم نظام ارجاع» در بیمارستان‌ها آغاز شده تا افرادی که از سطح یک ارجاع می‌شوند، هنگام پذیرش از تمام تسهیلات برنامه بهره‌مند شوند و پرونده الکترونیک کامل برای آنان تشکیل شود.

معاون امور بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی استان با تأکید بر اینکه پزشک خانواده، فردمحور نیست و خانواده‌محور و جامعه‌محور است، بیان کرد: این برنامه باید نیازهای واقعی یک منطقه را بشناسد؛ از بیماری‌های ارثی تا مشکلات شغلی و خانوادگی را پزشک در این طرح در دست دارد و پیگیری مداوم بیماران مزمن و حاد از الزامات این طرح است.

ریخته گر به چالشهای اجرای این طرح پرداخت و گفت: اجرای صحیح این طرح با موانعی از جمله عدم پایبندی برخی افراد به مسیر ارجاع و مراجعه مستقیم به متخصص، تعرفه‌های غیرواقعی بخش دولتی و خصوصی، همکاری ناقص بیمه‌ها، پرداخت‌ نشدن به‌موقع حق‌الزحمه پزشکان خانواده و کمبود پزشک در مناطق صعب‌العبور، با توجه به جمعیت پراکنده و گسترده روستایی استان روبه رو است. 

معاون امور بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی آذربایجان غربی در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به اهمیت موضوع جوانی جمعیت و معضل سالمندی بر ضرورت انسجام فرهنگی برای ترویج فرزندآوری تاکید کرد و گفت: مسئله کاهش جمعیت فقط اقتصادی نیست؛ ترس از آینده، تغییر سبک زندگی، بالا رفتن سن ازدواج و دشوارتر شدن مادری برای زنان تحصیل‌کرده از عوامل اصلی است.

وی تأکید کرد: وقتی خانواده احساس امنیت نکند چه از نظر اقتصادی، چه اجتماعی طبیعی است که به سمت فرزندآوری نرود لذا این موضوع چندوجهی است و راه‌حل واحدی ندارد.

ریخته گر، کاهش نیروی انسانی فعال و مولد کاهش توان دفاعی و اقتصادی کشور افزایش کافه بین نسل‌ها و تضعیف نهاد خانواده را از پیامدهای کاهش جمعیت عنوان کرد و گفت: طبق آمارها جمعیت کشور و استان رو به پیری است لذا توسعه زیرساخت‌های حمایتی از خانواده‌ها، افزایش پوشش خدمات سلامت باروری و ناباروری، ترغیب نخبگان و دانشگاهیان به مشارکت در سیاستگذاری‌های جمعیت از جمله راهکارهای اجرایی در سطح استان است.